Όταν ο Ολυμπιακός... χορεύει τάνγκο: Οι κορυφαίοι Αργεντινοί στο Λιμάνι Ημερομηνία:
10/7/2025, 11:16 - Εμφανίσεις: 15
Γεννήθηκε στις όχθες του Ρίο ντε λα Πλάτα στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, έπειτα από την πολιτισμική σύμπραξη των γηγενών Λατίνων και των Ευρωπαίων μεταναστών, λίγα χρόνια από τότε που είχε κυλήσει στα ίδια μέρη και η πρώτη μπάλα.
Περί τάνγκο ο λόγος -ίσως του ομορφότερου και πιο ιδιαίτερου χορού που υπάρχει.
Ένα συναίσθημα που χορεύεται από δύο σώματα κινούμενα σε απόλυτη αρμονία, το ένα ηγείται, το άλλο ακολουθεί, σε έναν ρυθμό υπνωτικό μεν, αλλά που ταυτόχρονα καταφέρνει να ξυπνά όλες τις αισθήσεις.
Στις γειτονιές που οι μεθυστικοί, ψυχεδελικοί ήχοι του Κάρλος Γαρδέλ πρωτοσυνάντησαν το πάθος, την ένταση και την αλέγκρα, αέναη κίνηση με μια μπάλα στα πόδια, το ποδόσφαιρο παίζεται ακόμα ακριβώς όπως είχε περιγράψει ένας άλλος Λατινοαμερικάνος «φιλόσοφος» του περασμένου αιώνα.
Ο πιθανότατα σπουδαιότερος Βραζιλιάνος ποιητής, Κάρλος Ντρουμόντ ντε Αντράντε, ο οποίος φημολογείται ότι είχε πει το αμίμητο «οι λαοί παίζουν μπάλα όπως χορεύουν», όταν παρατηρούσε από το μπαλκόνι του δυο παρέες εφήβων: η μία χόρευε σάμπα, η άλλη έπαιζε μπάλα.
Μετά από σχεδόν 150 χρόνια ιστορίας του ποδοσφαίρου, οι συσχετισμοί ανάμεσα στα δύο δεν χρειάζονται καμιά ιδιαίτερη επεξήγηση! Το ποδόσφαιρο των αντιθέσεων Λίγο νοτιότερα, εκεί που το ποτάμι-φυσικό σύνορο της Αργεντινής με την Ουρουγουάη χύνεται στον Ατλαντικό, ξεβράζονται ταυτόχρονα και όλες οι αναμνήσεις ζωής των Αργεντινών που φιλτράρονται από τον Ρίο ντε λα Πλάτα πριν επιστρέψουν και πάλι στον ωκεανό για τον κύκλο της ζωής.
Σε κάθε μέτρο του μουσικού ποταμιού που λέγεται τάνγκο, στο κρεσέντο που οδηγεί στην κορύφωση του χορού, συναντά κανείς την ομορφιά μαζί με την ασχήμια.
Τις φαντασιακές νότες του Γαρδέλ, μαζί με τις ρεαλιστικές εικόνες της μάχης για την επιβίωση.
Συναντά μια «άρρωστη», τριαντάρα διαγώνια μπαλιά που πετάει προς το στόχο της σε απόσταση λίγων εκατοστών από το έδαφος και ακολουθείται από μια ντρίμπλα-όνειρο.
Συναντά όμως και ένα τάκλιν-εφιάλτη για αυτόν που το δέχεται και ακολουθείται από μια άτσαλη -πλην σωτήρια- κεφαλιά πάν...