Έχοντας πάντα κατά νουν ότι τα όποια διαθέσιμα στοιχεία για την προϊσλαμική αραβική προέρχονται από τους Άραβες εκείνους που δεν είχαν στενές επαφές με τους Έλληνες –αναφερόμαστε σε όσους κατοικούσαν στην περιοχή της Χετζάζ, και ακριβέστερα στη Μέκκα και στα περίχωρά της–, μπορούμε να εξετάσουμε το ζήτημα της παρουσίας ελληνικών λέξεων σε δύο από τα σημαντικότερα γραπτά μνημεία της πρώιμης αραβικής, το Κοράνι και τη βιογραφία του Μωάμεθ που συνέγραψε ο Ibn Isḥāq, μουσουλμάνος ιστορικός και λόγιος του 8ου αιώνα. Στο Κοράνι, κατά πρώτον, σε ένα κείμενο αρκετών εκατοντάδων σελίδων, ελάχιστες είναι οι λέξεις που θα μπορούσε να θεωρηθούν με σχετική ασφάλεια ελληνικής προέλευσης, γύρω στις δεκαπέντε. Τα περισσότερα από τα δάνεια αυτά είχαν ενσωματωθεί στη γλώσσα της Χετζάζ (σε αυτήν είναι γραμμένο το Κοράνι) πολύ πριν από την εμφάνιση του Ισλάμ, όπως μαρτυρεί η παρουσία τους και στην προϊσλαμική ποίηση. Και ακόμα, σχεδόν όλες οι εν λόγω λέξεις πέρασαν στην αραβική όχι απευθείας από την ελληνική, αλλά διαμέσου άλλων γλωσσών, κατά κύριο λόγο της αραμαϊκής και της μέσης περσικής (παχλαβί).
Διαβάστε περισσότερα |