Υπό την επική επίδραση είναι ένα ακόμα είδος της λυρικής ποίησης, η χορική. Αποτελεί ένα σύνθετο καλλιτέχνημα, καθώς αποτελεί συνδυασμό ποίησης, μουσικής και όρχησης (χορού). Η χορική ποίηση, που προκρίνει το συλλογικό έναντι του ατομικού και εκφράζει το συναισθηματικό κόσμο ενός συνόλου προσώπων, συνδέθηκε με τη δωρική διάλεκτο, μια και διαμορφώθηκε ως είδος σε δωρόφωνες περιοχές της Πελοποννήσου και της Μεγάλης Ελλάδας. Κύριο γνώρισμα της γλώσσας του χορικού λυρισμού είναι η πολυμορφία της. Η γλωσσική βάση του χορικού μέλους είναι μια λογοτεχνική δωρική πλασμένη σύμφωνα με το μοντέλο της επικής γλώσσας, χωρίς έντονους ιδιωματισμούς. Η επική επιρροή στο χορικό άσμα (οι ύμνοι, οι θρήνοι και τα εγκώμια είναι οι τρεις μεγάλες κατηγορίες χορικών τραγουδιών) γίνεται αντιληπτή στο λεξιλόγιο, σε ιωνικά και αιολικά φωνολογικά και μορφολογικά στοιχεία. Αρχηγέτης της χορικής ποίησης υπήρξε ο Αλκμάν, ο οποίος έζησε και έγραψε τα ποιήματά του στη Σπάρτη (δε γνωρίζουμε μετά σιγουριάς εάν ήταν Λυδός, Λάκωνας ή και Ίωνας). Οι πληροφορίες για την περίοδο ακμής του Αλκμάνος –του πρώτου χορικού ποι
Διαβάστε περισσότερα |