Η Ευρώπη έχει λύση στην οικονομική κρίση – Και αυτή είναι το «όχι» στη λιτότητα Ημερομηνία:
27/9/2025, 22:12 - Εμφανίσεις: 21
Μια διαφορετική πρόταση για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ευρώπη, που έχει προκαλέσει ο πόλεμος των δασμών που ξεκίνησε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, δίνει το Social Europe.
Και αυτή έχει διαφορά από τις συνήθεις επιλογές, διότι προτείνει να εγκαταλειφθεί η λιτότητα και να αυξηθεί η εσωτερική ζήτηση.
Όπως προκύπτει από τις Τζούντιθ Κέρτον-Ντάρλινγκ και Ιζαμπέλ Μπαρτέ, ευρωπαϊκού Συνδικάτου Εργαζομένων στη Βιομηχανία (industriAll European Trade Union), αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσα από συντονισμένες επενδύσεις.
Οι συγγραφείς του άρθρου με τίτλο «Η Ευρώπη χρειάζεται ενεργητική ζήτηση – Όχι τα συνήθη μέτρα» (Europe needs active demand management, not business as usual), επισημαίνουν ότι επιχειρηματίες και πολιτικοί επιμένουν να χρησιμοποιούν το καθεστώς «έκτακτης ανάγκης» για να επιβάλουν τις αποφάσεις τους.
Ακόμη και αν αυτές δεν έχουν βάση.
Ακόμη και αν ανοίγουν τον δρόμο στην ακροδεξιά.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m1"); }); Και, φυσικά, οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα καλούνται να είναι λογικοί και να ενεργούν υπεύθυνα.
Διότι τους λένε ότι δεν υπάρχει «καμία εναλλακτική λύση» στις λύσεις που παρουσιάζονται.
«Εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν πάντα», σύμφωνα με τις αρθρογράφους, ακόμα και στην εποχή των δασμών Τραμπ που η ασιγουριά είναι η μόνη σιγουριά.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m2"); }); Ίδια μέτρα, λάθος αποτελέσματα Οι δασμοί συνιστούν ένα ακόμα καταστροφικό πλήγμα για πολλές από τις βασικές βιομηχανίες της Ευρώπης.
Ειδικά για εκείνες που ήδη παλεύουν με την ενεργειακή κρίση, την αναδιάρθρωση, την πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα και την ασθενή ζήτηση.
Αλλά η μόνη λύση που προτείνεται από τους ιθύνοντες είναι η ίδια συνταγή: λιτότητα, απορρύθμιση και συγκράτηση μισθών.
Οι Κέρτον-Ντάρλινγκ και Μπαρτέ, όμως, εξηγούν ότι η απάντηση στο πρόβλημα είναι το ακριβώς αντίθετο.
Οι επενδύσεις, μια συντονισμένη ευρωπαϊκή βιομηχανική πολιτική και μια νέα προσέγγιση που βασίζεται στη διαχείριση της εσωτερικής ζήτησης.