Ως προς το ουσιαστικό περιεχόμενο, το πραγματικό νόημα του όρου ιουδαϊκή ελληνική, αυτό που αξίζει να επισημάνουμε είναι ότι ουδείς αρχαίος ή μεσαιωνικός συγγραφέας αναγνωρίζει μια ιδιαίτερη ιουδαϊκή διάλεκτο της ελληνικής. Με άλλα λόγια, ουδείς ισχυρίζεται ότι οι Ιουδαίοι χρησιμοποιούσαν την ελληνική με διαφορετικό τρόπο. Μάλιστα, ούτε οι ίδιοι οι Εβραίοι μίλησαν για ένα ξεχωριστό ιουδαιο-ελληνικό γλωσσικό ιδίωμα. Αν και είναι αλήθεια ότι μερικά κείμενα περιλαμβάνουν κατά το μάλλον ή ήττον σημιτικά γλωσσικά χαρακτηριστικά, πολλά από τα κείμενα που γράφτηκαν από Εβραίους είναι διατυπωμένα σε καθ’ όλα ομαλά ελληνικά, κι όχι σπάνια εμφανίζουν μια τάση προς τον αττικισμό. Τα προαναφερθέντα σημιτικά γλωσσικά στοιχεία, οι λεγόμενοι «σημιτισμοί», δεν πρέπει εν γένει να θεωρούνται αποτέλεσμα είτε διγλωσσίας είτε ελλιπούς γνώσης της ελληνικής από χρήστες της εβραϊκής ή της αραμαϊκής γλώσσας. Και τούτο, διότι, πέραν του ότι δεν εμποδίζουν κατά κανόνα την κατανόηση του κειμένου, οι «σημιτισμοί» αυτοί –λεξιλογικοί και συντακτικοί– συναντώνται σε κείμενα γραμμένα από ανθρώπους που εμφανώς είχα
Διαβάστε περισσότερα |