Έχει τόση σημασία εάν δυσκολευόμαστε να διαβάσουμε μια πρόταση 150 λέξεων ή αν μας ζορίζει η ανάγνωση του Καρόλου Ντίκενς; Σύμφωνα με τον Economist ναι, και πάρα πολύ μάλιστα.
Ο λόγος είναι ότι η αυξανόμενη λογοτεχνική ωριμότητα φαίνεται να οδηγεί και σε αυξανόμενη πολιτική ωριμότητα.
Η ανάγνωση βιβλίων περνάει κρίση με πολλές έρευνες να δείχνουν ένα παρόμοιο μοτίβο σε πολλές χώρες.
Οι ενήλικοι διαβάζουν λιγότερο.
Τα παιδιά διαβάζουν λιγότερο.
Οι έφηβοι διαβάζουν πολύ λιγότερο.
Σε πολύ μικρά παιδιά διαβάζουν λιγότερο, ενώ σε πολλά δεν διαβάζει κανείς.
Τα ποσοστά ανάγνωσης είναι χαμηλότερα μεταξύ των φτωχότερων παιδιών –το φαινόμενο «χάσμα ανάγνωσης»- αλλά η ανάγνωση μειώνεται για όλους, παντού.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m1"); }); Ενδεικτικά, στις ΗΠΑ, το ποσοστό των ανθρώπων που διαβάζουν για ευχαρίστηση έχει μειωθεί κατά δύο πέμπτα σε 20 χρόνια, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Αύγουστο στο περιοδικό iScience.
Το 40% των Βρετανών δεν είχε διαβάσει ούτε ακούσει κανένα βιβλίο το 2024.
Καταρχάς, η αυξανόμενη λογοτεχνική ωριμότητα φαίνεται να οδηγεί σε αυξανόμενη πολιτική ωριμότητα, υπογραμμίζει ο Economist, υπενθυμίζοντας πως οι Αθηναίοι του 5ου αιώνα π.Χ.
μπόρεσαν να αρχίσουν να εφαρμόζουν τον εξοστρακισμό –απαλλαγή από πολίτες που είχαν συσσωρεύσει υπερβολικά μεγάλη πολιτική δύναμη- επειδή, όπως επισημαίνει ο Βρετανός ακαδημαϊκός Γουίλιαμ Χάρις, είχαν φτάσει σε «ένα ορισμένο επίπεδο αλφαβητισμού».
«Αντιθέτως, η μείωση της λογοτεχνικής καλλιέργειας θα μπορούσε να οδηγεί σε μείωση της πολιτικής καλλιέργειας» σημειώνει το βρετανικό περιοδικό.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m2"); }); Ειδικότερα, αναλύοντας ο Economist ομιλίες στο βρετανικό κοινοβούλιο διαπίστωσε ότι αυτές έχουν μικρύνει κατά 1/3 μέσα σε μία δεκαετία.
Σε αντίστοιχες ομιλίες Αμερικανών προέδρων από τον 18ο αιώνα μέχρι σήμερα, ο Τζορτζ Ουάσιγκτον βαθμολογήθηκε με 28,7, (μεταπτυχιακό επίπεδο), ενώ ο Ντόναλντ Τραμπ με 9,4, δηλαδή επίπεδο λυκείου.