«Όποιος πει όχι σε Συμφωνία για την Κλιματική Αλλαγή, θα το μετανιώσει» Ημερομηνία:
Σήμερα 26/8/2025, 06:44 - Εμφανίσεις: 14
Σε μια περίοδο που η Μεσόγειος και ιδιαίτερα η Νότια Ευρώπη βιώνουν με δραματικό τρόπο τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, η Ισπανία είναι και πάλι στο επίκεντρο.
Η Σάρα Άαγκεσεν, υπουργός Μετάβασης και Οικολογίας και Αντιπρόεδρος της ισπανικής κυβέρνησης, με δηλώσεις της προειδοποιεί ότι «όποιος πει όχι σε ένα εθνικό σύμφωνο ενάντια στην κλιματική αλλαγή, θα το μετανιώσει».
Η δήλωσή της αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, καθώς η Ιβηρική χερσόνησος δοκιμάζεται από ένα δριμύτατο κύμα πυρκαγιών, το οποίο η ίδια συνδέει ευθέως με την υπερθέρμανση του πλανήτη και τις ολοένα εντονότερες θερμικές ανωμαλίες.
Παράλληλα, αναφέρεται σε την τρίτη και μεγαλύτερη σε διάρκεια καλοκαιρινή καύσωνα, με 16 συνεχόμενες ημέρες ακραίων θερμοκρασιών, τη μεγαλύτερη στα χρονικά της χώρας.
Η πολιτική διάσταση της οικολογικής κρίσης Στο επίκεντρο των δηλώσεων της Άαγκεσεν είναι η ανάγκη για ένα διακομματικό, μακροπρόθεσμο σχέδιο, ένα «Πανισπανικό Σύμφωνο», που να ξεπερνά τις πολιτικές διαφορές και τις εκλογικές περιόδους.
«Δεν μπορούμε να βλέπουμε τις πυρκαγιές ως κάτι αποσπασματικό και μεμονωμένο», υπογράμμισε, αφήνοντας αιχμές προς τις περιφέρειες που ελέγχονται από την αντιπολίτευση (κυρίως το Λαϊκό Κόμμα), οι οποίες -σύμφωνα με την ίδια– δεν έχουν εφαρμόσει πλήρως τους προβλεπόμενους μηχανισμούς πρόληψης.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m1"); }); Αναφερόμενη σε σχετικό βασιλικό διάταγμα του 2022, τόνισε ότι οι αυτόνομες κοινότητες είναι υπεύθυνες για τη σύνταξη και δημοσιοποίηση ετήσιων σχεδίων πρόληψης και δασοπυρόσβεσης.
Όπως δήλωσε, αυτές οι υποχρεώσεις «δεν υλοποιούνται με τον ίδιο τρόπο σε όλες τις περιοχές».
Η ρητορική και τα δεδομένα που περιγράφει η Άαγκεσεν μοιάζουν ανησυχητικά οικεία και για την Ελλάδα.
Η χώρα μας βιώνει σχεδόν ταυτόσημες καταστάσεις: έντονες θερμικές καμπές, καταστροφικές πυρκαγιές και έναν δημόσιο διάλογο που διαρκώς περιστρέφεται γύρω από την ετοιμότητα της Πολιτείας και την ανάγκη διακομματικής στρατηγικής.