Μόρφου για πυρκαγιά στη Λεμεσό: Είπα μέσα μου σταυρέ του Χριστού... και σταμάτησε στο Ομοδος Ημερομηνία:
Σήμερα 5/8/2025, 02:08 - Εμφανίσεις: 21
Για τη φονική πυρκαγιά που κατέκαψε μεγάλο μέρος χωριών της ορεινής Λεμεσού μίλησε στο κήρυγμά του στη διάρκεια της λειτουργίας στον Πεδουλά, ο μητροπολίτης Μόρφου, αναφέροντας εν ολίγοις πως η απομάκρυνση του κόσμου από τον σταυρό του Χριστού μας οδηγεί σε τέτοιες καταστροφές, όπως ήταν η πυρκαγιά της ορεινής Λεμεσού (στη φωτογραφία αρχείου, επάνω, ο μητροπολίτης Μόρφου).
Δεν υπάρχουν μόνο ανθρώπινα αλλά και πνευματικά αίτια πίσω από την καταστροφική πυρκαγιά στην επαρχία Λεμεσού, συμπλήρωσε.
«Περιμένουμε μόνο τα πτητικά μέσα» ενώ το κακό γίνεται «όταν ο άνθρωπος αμφισβητήσει τη δύναμη του τιμίου και ζωοποιούς σταυρού»googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m1"); }); «Εκείνες τις μέρες απορούσα ποια προσευχή να κάμνω.
Και άκουσα μέσα μου, σταυρέ του Χριστού πανάγιε, σώσον ημάς», είπε.
«Τελικά η φωτιά έφθασε στον Τίμιο Σταυρό του Ομόδους και εκεί κατέσβησε.
Εχουμε αυτό το όπλο στο χέρι μας και κλήρος και λαός: τον τίμιο σταυρό.
Φαίνεται ότι δεν τον αξιοποιούμε όλες τις ημέρες και όλες τις εποχές», τόνισε.
Ο Μόρφου Νεόφυτος παρέπεμψε στους παλαιότερους του τόπου μας, λέγοντας πως είτε πήγαιναν να ζυμώσουν, να φουρνίσουν ψωμί, να ετοιμάσουν φαγητό, να ξεκινήσουν για την εργασία τους, έκαναν τον σταυρό τους.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m2"); }); «Σταύρωναν τα παιδιά τους, τη φύση, τα δέντρα, τα πουλιά γιατί εδιδάσκοντο από τους προηγούμενους γονείς και παππούδες ότι η μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο που διώκει τον φθόνο του Σατανά και των κακών και φθονερών ανθρώπων είναι η δύναμη του Τιμίου και Ζωοποιούς Σταυρού.
Φρουρεί η ενέργεια αυτή τον άνθρωπο και δια του ανθρώπου φρουρείται και διασώζεται και το περιβάλλον», είπε.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_middle_2"); }); Ο μητροπολίτης επισήμανε πως το κακό γίνεται «όταν ο άνθρωπος αμφισβητήσει τη δύναμη του τιμίου και ζωοποιούς σταυρού, όταν από αμέλεια, από νωθρότητα, από τεμπελιά ή επειδή ο νους μας γέρνει αλλού, σε πράγματα του κόσμου τούτου και...