Η σύνδεση δημοσιογραφίας και πολιτικής, όπως και η μεταπήδηση δημοσιογράφων, ούτε κακό είναι, ούτε είναι ένα φαινόμενο που εκδηλώνεται τελευταία.

Το τελευταίο διάστημα, απλώς, το φαινόμενο αυτό λαμβάνει μεγάλες διαστάσεις. Είναι φορές που διαβάζουμε υποψηφίους κομμάτων για τις εκλογές, να μην θυμίζουν ψηφοδέλτιο κομμάτων, αλλά ψηφοδέλτια ...ΕΣΗΕΑ! Συμβάλλει αφενός η κρίση της πολιτικής και αφετέρου πως ειδικά τα χρόνια του Μνημονίου η δημοσιογραφία απώλεσε περαιτέρω μέρος της ανεξαρτησίας της και κατέστη μέρος του προβλήματος, αλλά και το γεγονός ότι το επάγγελμά μας έχασε την παλιά του αίγλη, δεν πληρώνει καλά και πολλές φορές δεν πληρώνει καθόλου. Βλέπετε, όσοι οκτώ χρόνια τώρα “ξεχάσαμε” ποιος είναι ο ρόλος μας και πολλοί από εμάς “κουνούσαν” το χέρι στους πολίτες, αγνοώντας προφανώς τον κανόνα πως η κρίση όχι απλώς δεν αφήνει εκτός τα μέσα ενημέρωσης, αλλά -αν και τα χτυπά τελευταία- τα χτυπά με πολύ βάναυσο τρόπο. Υπάρχουν, βεβαίως, και οι ιδεολόγοι δημοσιογράφοι, που μεταπηδούν στην πολιτική, εκτιμώντας πως όντως έχουν να προσφέρουν, με αγνές προθέσεις, πολύ περισσότερο, μάλιστα, όταν βλέπουν ότι ασφαλώς είναι καλύτεροι από ένα-ίσως και μεγάλο- μέρος του πολιτικού προσωπικού της χώρας.

Ως εδώ ίσως είναι όλα καλά. Το πράγμα, ωστόσο, αρχίζει να μπλέκεται και να οδηγεί στην περαιτέρω απαξίωση του επαγγέλματος, όταν δημοσιογράφοι που όλοι γνωρίζουμε πως είναι υποψήφιοι βουλευτές, να εμφανίζονται στα τηλεοπτικά πάνελ ως “αμερόληπτοι” σχολιαστές. Ανεξαρτήτως τι λέγεται απόλυτη αντικειμενικότητα στη δημοσιογραφία δεν υπάρχει. Όμως, δεν μπορεί να εμφανίζεσαι στα πάνελ ως δημοσιογράφος, ενώ κατ’ ουσίαν είσαι υποψήφιος βουλευτής. Δεν υπάρχει λόγος για τη προσωπική σου επιβίωση να βουλιάζεις και άλλο ένα ήδη πληγωμένο λειτούργημα, που οι αντικειμενικοί όροι στη χώρα σήμερα εμποδίζουν την ανάταξή του.

Μια πρόταση λοιπόν: Τα κόμματα-όλα τα κόμματα- να δεσμευτούν και να δώσουν από τώρα στη δημοσιότητα ποιους βουλευτές θα έχουν στις λίστες τους. Ώστε να γνωρίζουμε όλοι αν κάποιος, εκτός από δημοσιογράφος, είναι και υποψήφιος βουλευτής. Το αίτημα αυτό, κατά την άποψή μου, οφείλει να γίνει και αίτημα της ΕΣΗΕΑ, η οποία δεν πρέπει να είναι μόνο συντεχνιακό όργανο, αλλά πρωτίστως να καταστεί πνευματικός φορέας. Και να γίνει τώρα η δημοσιοποίηση των δημοσιογράφων που θα είναι υποψήφιοι βουλευτές. Ώστε να προστατέψουμε το λειτούργημά μας και τους εαυτούς μας.

Υ.Γ.: Ίσως, βεβαίως, και να ζητούμε πολλά. Απλά μόνο το νεκρό ψάρι πάει πάντα μαζί με το ρεύμα...